در مقاله‌های قبل به معرفی انواع تست بانک خازنی پرداختیم و در نهایت برخی از تست‌های بانک خازنی را در مقاله ” انواع تست روتین بانک خازنی” شرح دادیم. در این مقاله انواع تست نوعی تابلو بانک‌های خازنی را معرفی خواهیم کرد. به طور کلی این تست‌ها با هدف اطلاع از ایمنی شرایط تابلو، اطمینان از عملکرد درست تابلو و در نهایت داشتن خروجی مطلوب و با کیفیت از تابلو بانک خازنی، انجام می‌گردد. استفاده از تابلوهای بانک خازنی در تمامی محیط‌ها مرسوم بوده و همین امر سبب می‌شود تا تست‌ها به صورت متنوع و با دقت بالا پیش از نصب، پیش از راه اندازی و در طول ادوار استفاده از تابلو انجام گیرد. با ما همراه باشید.

 

انواع تست نوعی تابلو بانک خازنی

در مقاله ” انواع تست بانک خازنی” گفتیم که تست‌های نوعی برای تست کردن خازن‌های قدرت به منظور تأیید طراحی و ابعاد، مواد بکار رفته و طرز ساخت خازن با توجه به مشخصه‌ها و نیازهای عملیاتی آن که پیش‌تر مشخص شده است و بر اساس استانداردهای بین‌المللی ساخت خازن‌ها، انجام می‌گردد.  همچنین اشاره کردیم که این آزمون نیز با توافق مصرف کننده بانک و تولید کننده آن، پس از تست‌های روتین انجام می‌شود. این تست روی خازن‌هایی با طراحی مشابه خازن‌های خریداری شده انجام می‌شود و نتایج به همراه جزئیات در قالب یک گزارش جامع به خریدار ارائه می‌گردد. در ادامه به معرفی تست‌های نوعی می‌پردازیم:

1- تست پایداری حرارتی خازن قدرت

این تست به منظور تعیین پایداری حرارتی خازن (در شرایطی که اضافه بار بر روی آن اعمال می‌شود) و آماده کردن آن برای اندازه گیری تلفات انجام می‌شود. در این تست واحد خازنی باید بین دو واحد دیگر با مقدارهای نامی مشابه قرار گرفته و تست انجام شود. همچنین این دو واحد باید در ولتاژ یکسان با خازن تست برق دهی شوند. می‌توان از دو خازن مجازی دارای مقاومت هم استفاده کرد به این صورت که تلفات در مقاومت باید روی مقداری تنظیم شود که دمای محفظه این دو خازن مجازی در نقاط بالایی صفحات مقابل یکدیگر، بزرگ‌تر یا مساوی با خازن زیر تست باشد. مجموعه خازن‌ها برای این تست باید در هوای راکد، محفظه گرم و در سخت‌ترین شرایط دمایی مطابق با دستور العمل سازنده باشد. برای اطمینان از ثابت بودن دما در محیط تست می‌توانید از یک ترمومتر با روکش محافظ (شیلد) استفاده کنید که ثابت زمانی آن تقریباً یک ساعت می‌باشد. استفاده از ترمومتر شیلددار سبب می‌شود که تبادل حرارتی شما با سه نمونه در حداقل‌ترین حالت ممکن قرار گیرد.

دوره این آزمون دستکم 48 ساعت بوده که در طی آن یک ولتاژ AC با دامنه کاملاً سینوسی به آن اعمال می‌شود. دامنه ولتاژ در 24 ساعت پایانی تست به نحوی تنظیم می‌شود که خروجی خازن اندازه گیری شده، 44/1 برابر خروجی نامی باشد. در 6 ساعت پایانی نیز لازم است تا درجه حرارت محفظه در نقاط بالایی را دستکم چهار مرتبه اندازه گیری کنید. تغییرات دمایی نباید بیش از یک درجه باشد. چنانچه تغییرات بیش از این بود باید تا پایان این دوره شش ساعته، چهار اندازه گیری متوالی رضایت بخش را ایجاد کنیم.

تست پایداری حرارتی خازن قدرت

2- اندازه گیری تانژانت زاویه تلفات (tan φ) خازن در درجه حرارتی بالاتر از حد استاندارد تعریف شده

در این تست باید مقدار تانژانت زاویه تلفات که به ضریب تلفات عایقی خازن معروف است را اندازه گیری نماییم. این تست در پایان تست پایداری حرارتی انجام و اندازه گیری می‌شود. ولتاژ اندازه گیری باید مطابق با تست پایداری حرارتی باشد و نباید از مقدار تعیین شده توسط سازنده یا توافق بین سازنده و مصرف کننده بیشتر باشد.

3- تست موج ضربه صاعقه بین ترمینال ها و محفظه خازن قدرت

این تست برای بانک‌های خازنی که نوترال آنها عایق شده است؛ انجام می‌شود. واحدهای خازنی که تمام ترمینال‌هایشان از محفظه عایق شده‌اند و محفظه‌شان نیز متصل به زمین است؛ از این تست استفاده می‌کنند.

در این تست 15 موج ضربه با پلاریته مثبت و  در ادامه 15 موج ضربه با پلاریته منفی به بوشینگ های متصل به خازن و محفظه اعمال می‌گردد. چنانچه در طی آزمون خازن دچار سوراخ شدگی نشود؛ بیش از دو قوس خارجی در هر پلاریته رویت نشود و در اثر اعمال موج‌ها هیچ چیز غیرعادی یا مشخصی  اتفاق نیفتد؛ در این صورت خازن تست را با موفقیت پشت سر گذاشته است.

تست نوعی خازن

4- تست ولتاژ بین ترمینال و محفظه خازن قدرت

تست یک دقیقه‌ای که در طی آن خازن‌هایی که ترمینال‌هایشان از محفظه به صورت عایق است مورد اعمال ولتاژ مشخصی قرار می‌گیرند. واحدهایی که یک ترمینال آن به طور دائم به محفظه متصل است باید برای بررسی مطلوبیت عایق نسبت به محفظه، تحت ولتاژ آزمون اعمال شده بین ترمینال‌ها قرار بگیرند. ولتاژ تست متناسب با ولتاژ نامی است. چنانچه ولتاژ از حد صحیح خود تجاوز کند؛ یک راه جبران، اضافه کردن خازن به صورت سری برای حفظ ترکیب عایقی واحدهاست.

یک راه دیگر این است که این تست را با استفاده از یک واحد مشابه دیگر با دو ترمینال ایزوله که دارای عایقی مشابه با محفظه است؛ انجام دهید. برای واحد خازن‌های داخلی تست به صورت خشک و برای واحدهای موجود در محوطه، تست با ایجاد باران مصنوعی انجام می‌گیرد. موقعیت بوشینگ ها در زمان تست با باران مصنوعی باید مطابق با شرایط سرویس دهی آنها باشد. در حین تست نباید هیچ سوراخ شدگی یا جرقه‌ای مشاهده شود.

5- تست تخلیه اتصال کوتاه خازن

در این تست خازن قدرت باید با یک ولتاژ DC شارژ شده و سپس از طریق یک فاصله هوایی تخلیه گردد. این تخلیه باید در زمان 10 دقیقه و برای 5 نوبت انجام شود. ولتاژ تست باید 5/2 برابر ولتاژ نامی بوده و 5 دقیقه بعد از آن باید ولتاژ بین ترمینال‌ها به‌عنوان تست جدید اعمال شود. در نهایت ظرفیت خازن‌ها باید پیش از تست تخلیه و پس از تست ترمینال، اندازه گیری شده و اختلاف بین این دو باید کمتر از مقدار لازم برای شکست یک المان خازنی یا عملکرد فیوز داخلی خازن باشد. هدف از انجام این آزمون، آشکار کردن ایراداتی است که ممکن است در اتصالات داخلی خازن وجود داشته باشد.

تست تخلیه اتصال کوتاه خازن

 

در این مقاله به آخرین تست از مجموعه تست‌های بانک خازنی پرداختیم. امیدواریم این دسته از مقالات که متناسب با تابلو بانک‌های خازنی نگارش شده است، توانسته باشد شما را به خوبی راهنمایی نماید. برای پاسخ به سؤالات و هرگونه مشاوره می‌توانید از طریق بخش نظرات در همین پست و یا راه‌های ارتباطی با ما در تماس باشید. انرژی در دستان تو!